Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

SRI LANKA part 2

Καλησπέρα στους απανταχού fataoylides,

Έχω μείνει λίγο πίσω με τις αναρτήσεις μου αλλά όπως λέγεται το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Σήμερα θα μιλήσω για ένα δεύτερο πιάτο που γεύτηκα στη SRI LANKA. Πάλι είναι από μπουφέ ξενοδοχείου οπότε δεν αξίζει να ασχοληθώ με την γεύση του πιάτου. Άλλωστε το blog είπαμε έχει χαρακτηριστικό του το σουβλάκι. Έτσι λοιπόν θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες. Θα σας παρουσιάσω ένα μικρό δείγμα από τους μπουφέδες στα ξενοδοχεία τα οποία επισκέφτηκα



 Εδώ παρουσιάζεται ίσως ο καλύτερος μπουφές που πέρασα. Όπως βλέπετε ο μπουφές είναι μεγάλος. Αυτή η μεριά είναι μόνο η μία μεριά. Στη συνέχεια συνέχιζε και παρακάτω υπήρχε και φρεοσκομαγειρεμένα ζυμαρικά και ψητά που τα τα έφτιαχναν εκείνη την ώρα. Παρακάτω παρουσιάζεται άλλο ένα πιάτο. Το πιάτο αυτό έχει δημιουργηθεί από το μπουφέ που έχει παρουσιαστεί παραπάνω.

 


Δεν θα ασχοληθώ με το γευστικό κομμάτι του πιάτου καθώς δεν έχει και κάτι το περίεργο ώστε να ασχοληθώ. Απλά το βάζω έτσι για να υπάρχει πάρετε μία γεύση από το ταξίδι (ως προς το γευστικό κομμάτι).   Για το τέλος παρουσιάζω και μια εικόνα από τον πρωινό μπουφέ.  


.

Καλή συνέχεια!!!!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

SRI LANKA part 1

Καλημέρα και καλό Φθινόπωρο,

Ο φαταούλ επέστρεψε από τις διακοπές μετά από ένα μεγάλο ταξίδι και με νέες εμπειρίες. Ήμουν τυχερός φέτος γιατί παρόλες τις αντίξοες συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας, εγώ κατάφερα να πάω ταξίδι στη μακρινή SRI LANKA. Επειδή το blog είναι αφιερωμένο στο φαγητό θα παραμείνω πιστός και θα σας δώσω μια μικρή γεύση από τα φαγητά που δοκίμασα εκεί.

Δυστυχώς δεν είχα τη δυνατότητα να κρατάω σημειώσεις ή να γράφω επιτόπου για τις γεύσεις που γεύτικα ώστε η ανάλυση μου να είναι ικανοποιητική. Έτσι και αλλιώς, το εν λόγω blog φτιάχτηκε για το παραδοσιακό σουβλάκι. Αλλά αξίζει να γίνει μια μικρή παρένθεση γα κάτι διαφορετικό.

Το φαγητό ήταν ψημένο στα ξενοδοχεία που επισκέφτηκα.

       
Η εικόνα μιλάει από μόνης της.
Νουντλες με λαχανικά. Έδω τι να πεις. μακαρονάκι ψιλοκομμένο ανανεμειγμένο με ψητά λαχανικά. Η κύρια διαφορά με τη δική μας κουζίνα είναι ότι αυτοί τα κάνουν στο σκεύος λεγόμενο γουόκ.
Σας παραθέτω μια εικόνα για όσους δεν το γνωρίζουν.

Στο δια ταύτα, με το συγκεκριμένο τρόπο μαγειρέματος τα μακαρόνια γίνονται ας πούμε πιο σκληρά και δεν βγαίνουν τόσο αφράτα όσο γίνονται με το βράσιμο.

Βοδινό φιλέτο μαγειρεμένο με πιπέρι και μπαχαρικά. Τώρα εδώ γίνεται ο χαμός. τη κουζίνα τους θα την ονόμαζα μαγειρεύω κάτι με διάφορα μπαχαρικά. Εντάξει λογικό για τη χώρα αυτή καθώς παράγει πάρα πολλά μπαχαρικά. Στο δια ταύτα ξανά, το κρέας ήταν μαγειρεμένο πολύ καλά. Δεν είχε ξεραθεί και κράταγε τη τρυφεράδα του. Καταλάβαινες έντονα το πιπέρι αλλά δε μπορώ να πω ότι ήταν καυτερό (τουλάχιστον για τα γούστα μου).

Για τη συνέχεια ρύζι ψημένο με κάρρυ και κοτόπουλο. Πολύ φορεμένο το συγκεκριμένο πιάτο στη κουζίνα τους. Γενικότερα το ρύζι έχει μεγάλη θέση στη κουζίνα τους καθώς δεν υπήρχε μπουφές χωρίς ρύζι.

Τέλος πατάτες βραστές με άσπρη σάλτσα για τη οποία δεν θυμάμαι και πολλά. Θυμάμαι μόνο ότι οι πατάτες δεν είχαν παραβραστεί και κρατούσαν.

Αυτά σαν πρώτη επαφή. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω λίγο παραπάνω σε άλλη ανάρτηση με τη εμπειρία αυτή!