Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Επίλογος

Δυστυχώς λόγω κάποιων έκτακτων προβλημάτων που συνέβησαν δε μπορώ να δημοσιεύω πράγματα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Τουλάχιστον δε μπορώ να το κάνω με τη ποιότητα και μερακλοσίνη που θα ήθελα να υπάρχει. Δεν έχω εγκαταλείψει τη προσπάθεια αλλά το timing  δεν ήταν καλό. Δε θα σβήσω το blogg αλλά όταν θα μπορώ θα μπαίνω και θα ανανεώνω. Ευχαριστώ θερμά.   

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Kebap Μπαρμπαδήμος Περιστερίου

Φίλοι καλησπέρα,

Μετά από καιρό επισκέφθηκα άλλο ένα μαγαζί για φαγητό. Δυστυχώς οι εποχές είναι αρκετά δύσκολες και δεν υπάρχει η δυνατότητα για πολλές εξόδους.

Αυτή τη φορά η επίσκεψη έγινε στην αλυσίδα πλέον kebatsidiko ο Μπαρμπαδήμος του Περιστερίου. Το ίδιο μαγαζί υπάρχει και το Πειραιά. Γιαυτό και γίνεται και σημείωση του Περιστερίου. Όπως έχουμε πει μπορεί τα υλικά σε μια αλυσίδα εστιατορίων να είναι τα ίδια (υποθετικά) οι ψήστες όμως αλλάζουν. Έτσι το επειδή το kebap είναι τέχνη θέλει και το ανάλογο ψήσιμο.
Στο ψητό λοιπόν. Αυτή τη φορά επειδή υπήρχε μεγάλη παρέα είχα την ευκαιρία και να γευτώ ποικιλία γεύσεων.
Ξεκινάμε λοιπών με σις κεμπάπ. Πολύ καλά ψημένο. Η ουσία ήταν ότι το κρέας ήταν τρυφερό χωρίς να έχει καεί. Από γεύση θα περίμενα λίγο πιο έντονες γεύσεις από τα μπαχάρια καθώς μιλάμε για πολίτικη κουζίνα και τα μπαχαρικά κυριαρχούν.  




Δυστυχώς για μία ακόμη  φορά οι πατάτες ήταν προτηγανισμένες αλλά το χειρότερο ήταν ότι ήταν και κακής ποιότητας προτηγανισμένες. Ότι και να ειπωθεί παραπάνω απλά είναι περιττό...


Δεύτερο πιάτο κεμπάπ μπιφτέκι. Πάλι για μία ακόμη φορά ενώ το ψήσιμο ήταν πολύ καλό δεν υπήρχε η γεύση των μπαχαρικών. Μπορεί το εστιατόριο να επιλέγει να μην φαίνονται πολύ οι γεύσης αλλά όταν μιλάμε για πολίτικη κουζίνα οι γεύσεις πρέπει να είναι έντονες. Αν δεν είναι πρέπει να το βαφτίσεις σουβλάκι. Καλή εικόνα και σωστό σερβίρισμα με τα λαχανικά. Οι πίτες όχι πολύ ξεροψημένες και αλάδοτες 


Τρίτο πιάτο κοτόπουλο. Καλοψημένο, μπορ΄ω να πώ αλλά και πάλι ισχύουν τα παραπάνω. Μη σας κοράζω με τα ίδια και ίδια. Ένα πολύ καλό πιάτο σε σουβλατζίδικο και συνάμα ένα καλό πιάτο για κεμπατσίδικο. 

Προχωράμε και στα βαριά. Γιαουρτολού κεμπάπ με μπιφτέκι. Όσο αναφορά το μπιφτέκι το έχω αναλύσει παραπάνω και ισχύει το ίδιο καθώς για το ίδιο κεμπάπ μιλάμε. Τώρα πάμε στα υπόλοιπα, Το γιαούρτι ήταν νερουλό. Τι έγινε ρε γαμώτο το έχουμε ρίξει στο light γιαούρτι? Η σάλτσα αντί να είναι καυτερή όπως είθηστε στο πολίτικο γιαουρτολού, δυστυχώς έτεινε προς τη γλυκιά. Τη διαφορά την έκανε το μπαχάρι που είχε μπει από επάνω.  


Αυτά τα ολίγα για το Μπαρμαδήμο του Περιστερίου. Γενικά το φαγητό είναι καλό αλλά στα κεμπατσίδικα βάζω ψηλά το πήχη. Είπαμε δε τρώμε απλά ότι μας σερβίρουν. Πρέπει να έχουμε και άποψη!!

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

"Θεσσαλικό " Αθήνα

Καλημέρα στους απανταχού fataoylides,

Άλλη μία μέρα δοκιμής έφτασε!!! Αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για το κεμπατζίδικο Θεσσαλικό που βρίσκεται στη οδό Αχαρνών στην Αθήνα.




Αυτή θα είναι μία σύντομη αναφορά καθώς η παραγγελία ήταν φτωχή. Η επίσκεψη έγινε έκτακτα και μεσημέρι για ένα γρήγορο σνακ!! Λοιπόν έχουμε και λέμε για το ζουμί της υπόθεσης. Το κεμπάπ ήταν καλό και δεν ήταν αυτά που σερβίρει η μάζα και αγοράζονται έτοιμα κατεψυγμένα. Το κεμπάπ επειδή μετά έπρεπε να εμφανιστώ στη δουλειά  ήταν παιδικό. Οπότε δεν θα δώσω τελική ετυμηγορία. Απλά θα αρκεστώ για την ώρα να πω ότι κεμπάπ ψήθηκε χαμηλά σε ύψος στη σχάρα ή σε μεγάλη φωτιά και από έξω είχε ψηθεί καλά αλλά από μέσα ήθελε λίγο παραπάνω.


Πατάτα προτηγανισμένη. Ασχολιάστο...
Κατά τα άλλα βαθμολογία άνω του μετρίου για τη γεύση στο μπιφτεκάκι. Νομίζω ότι είμαι οριακά στο 7.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Σουβλατζίδικο ο Ανδρέας ¨Τουφεκούλας¨

Fataoulides καλησπέρα,

Μετά από καιρό διακοπών επανέρχομαι στο θέμα του blogg που δεν είναι κάτι άλλο από το ξακουστό Σουβλάκιον.

Άλλη μία λοιπόν εμπειρία γευσιγνωσίας σουβλακίου!! Σημερινό σουβλατζίδικο που μπήκε κάτω από τη κρίση μας είναι το σουβλατζίδικο του Ανδρέα στη Πετρούπολη γνωστός και ως τουφεκούλας!!

Λοιπόν η παραγγελία ήρθε σπίτι καθώς βρέθηκα σε σπίτι που είναι κοντά. Η παραγγελία έγινε βράδυ, σε ώρα αιχμής θα έλεγα.

Το μενού περιείχε παϊδάκι κοτόπουλου και σουβλάκια!!!!

Ξεκινάμε από τα απλά.


ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΠΑΪΔΑΚΙ

Εδώ δε θέλει πολύ ανάλυση. Το κοτόπουλο ήταν καλά ψημένο, τόσο καλά που για εμένα είχε αρχίσει  να στεγνώνει. Βέβαια, παραδέχομαι ότι το κοτόπουλο είναι δύσκολο να ψηθεί και σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολο όταν έχεις να παραδόσεις μεγάλες ποσότητες. Εδώ θα πρέπει να πω μία αλήθεια. Εδώ είμαι αρκετά πιο αυστηρός από άλλα καταστήματα καθώς έχω δοκιμάσει αρκετές φορές φαγητό από το εν λόγω κατάστημα και νομίζω ότι το κοτόπουλο αποτελεί ένα από τα μεγάλα ατού. Επανέρχομαι,  αλατοπιπερομένο καλά ώστε να τρώγεται από μεγάλη γκάμα γούστων. Σε γενικές γραμμές άλλη μία πετυχημένη δοκιμή κοτόπουλου από το συγκεκριμένο μαγαζί. 
Στα αρνητκά προσάπτω τη προτηγανισμένη πατάτα και το γεγονός ότι δεν σερβίρεται με κάποια σάλτσα. Μια γευστική σάλτσα με κανονική πατάτα νομίζω ότι θα το απογείωνε το κοτόπουλο.

Τώρα πάμε στο κυρίως πιάτο. ΣΟΥΒΛΑΚΙΟΝ 



  
Στη συγκεκριμένη παραγγελία είχα να δοκιμάσω πίτα με γύρο κοτόπουλο και πίτα με γύρο χοιρινό.

Πάμε...
Το κοτοπουλάκι, εδώ έχω να πω τα καλύτερα. Ο γύρος ήταν πολύ γευστικός (φρέσκος) και προπάντων πάρα πολύ καλά ψημένος. Ο γύρος κοτόπουλο δεν ήταν παρά ψημένος όπως συνηθίζεται αλλά για μένα είχε το ιδανικό ψήσιμο. Ψημένο καλά αλλά ταυτόχρονα μαλακό και τρυφερό όπως πρέπει να είναι το εσωτερικό του κοτόπουλου. Η σως είναι η κλασσική που βρίσκεται σε όλα τα σουβλατζίδικα. Πατάτα, δυστυχώς, προτηγανισμένη και ίσως το σουβλάκι να αξίζει περισσότερο γύρο και λιγότερες πατάτες. Νομίζω ότι η πίτα, λόγω του λαδιού, το κάνει το σουβλάκι λίγο πιο βαρύ γευστικά από όσο του αξίζει. Γενικά όπως προείπα το κοτόπουλο αποτελεί τη μεγάλη δύναμη του συγκεκριμένου μαγαζιού.

Σουβλάκι χοιρινό. Ο γύρος φρέσκος και καλά ψημένος. Πατάτα προτηγανισμένη όπως αναφέρεται πιο πάνω. Σερβιρισμένο με τζατζίκι κρεμμύδι και μια δόση μουστάρδας που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Τζατζίκι ελαφρύ στη γεύση και ως προς την υφή.  Η πίτα και εδώ βαριά λόγω του λαδιού. Γενικά καλός ο γύρος αλλά μέτριο το σουβλάκι προς τα υπόλοιπα.

Αυτά για την ώρα για αυτό το κατάστημα. Σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες αναρτήσεις γιαυτό το μαγαζί.       

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

SRI LANKA part 2

Καλησπέρα στους απανταχού fataoylides,

Έχω μείνει λίγο πίσω με τις αναρτήσεις μου αλλά όπως λέγεται το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Σήμερα θα μιλήσω για ένα δεύτερο πιάτο που γεύτηκα στη SRI LANKA. Πάλι είναι από μπουφέ ξενοδοχείου οπότε δεν αξίζει να ασχοληθώ με την γεύση του πιάτου. Άλλωστε το blog είπαμε έχει χαρακτηριστικό του το σουβλάκι. Έτσι λοιπόν θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες. Θα σας παρουσιάσω ένα μικρό δείγμα από τους μπουφέδες στα ξενοδοχεία τα οποία επισκέφτηκα



 Εδώ παρουσιάζεται ίσως ο καλύτερος μπουφές που πέρασα. Όπως βλέπετε ο μπουφές είναι μεγάλος. Αυτή η μεριά είναι μόνο η μία μεριά. Στη συνέχεια συνέχιζε και παρακάτω υπήρχε και φρεοσκομαγειρεμένα ζυμαρικά και ψητά που τα τα έφτιαχναν εκείνη την ώρα. Παρακάτω παρουσιάζεται άλλο ένα πιάτο. Το πιάτο αυτό έχει δημιουργηθεί από το μπουφέ που έχει παρουσιαστεί παραπάνω.

 


Δεν θα ασχοληθώ με το γευστικό κομμάτι του πιάτου καθώς δεν έχει και κάτι το περίεργο ώστε να ασχοληθώ. Απλά το βάζω έτσι για να υπάρχει πάρετε μία γεύση από το ταξίδι (ως προς το γευστικό κομμάτι).   Για το τέλος παρουσιάζω και μια εικόνα από τον πρωινό μπουφέ.  


.

Καλή συνέχεια!!!!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

SRI LANKA part 1

Καλημέρα και καλό Φθινόπωρο,

Ο φαταούλ επέστρεψε από τις διακοπές μετά από ένα μεγάλο ταξίδι και με νέες εμπειρίες. Ήμουν τυχερός φέτος γιατί παρόλες τις αντίξοες συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας, εγώ κατάφερα να πάω ταξίδι στη μακρινή SRI LANKA. Επειδή το blog είναι αφιερωμένο στο φαγητό θα παραμείνω πιστός και θα σας δώσω μια μικρή γεύση από τα φαγητά που δοκίμασα εκεί.

Δυστυχώς δεν είχα τη δυνατότητα να κρατάω σημειώσεις ή να γράφω επιτόπου για τις γεύσεις που γεύτικα ώστε η ανάλυση μου να είναι ικανοποιητική. Έτσι και αλλιώς, το εν λόγω blog φτιάχτηκε για το παραδοσιακό σουβλάκι. Αλλά αξίζει να γίνει μια μικρή παρένθεση γα κάτι διαφορετικό.

Το φαγητό ήταν ψημένο στα ξενοδοχεία που επισκέφτηκα.

       
Η εικόνα μιλάει από μόνης της.
Νουντλες με λαχανικά. Έδω τι να πεις. μακαρονάκι ψιλοκομμένο ανανεμειγμένο με ψητά λαχανικά. Η κύρια διαφορά με τη δική μας κουζίνα είναι ότι αυτοί τα κάνουν στο σκεύος λεγόμενο γουόκ.
Σας παραθέτω μια εικόνα για όσους δεν το γνωρίζουν.

Στο δια ταύτα, με το συγκεκριμένο τρόπο μαγειρέματος τα μακαρόνια γίνονται ας πούμε πιο σκληρά και δεν βγαίνουν τόσο αφράτα όσο γίνονται με το βράσιμο.

Βοδινό φιλέτο μαγειρεμένο με πιπέρι και μπαχαρικά. Τώρα εδώ γίνεται ο χαμός. τη κουζίνα τους θα την ονόμαζα μαγειρεύω κάτι με διάφορα μπαχαρικά. Εντάξει λογικό για τη χώρα αυτή καθώς παράγει πάρα πολλά μπαχαρικά. Στο δια ταύτα ξανά, το κρέας ήταν μαγειρεμένο πολύ καλά. Δεν είχε ξεραθεί και κράταγε τη τρυφεράδα του. Καταλάβαινες έντονα το πιπέρι αλλά δε μπορώ να πω ότι ήταν καυτερό (τουλάχιστον για τα γούστα μου).

Για τη συνέχεια ρύζι ψημένο με κάρρυ και κοτόπουλο. Πολύ φορεμένο το συγκεκριμένο πιάτο στη κουζίνα τους. Γενικότερα το ρύζι έχει μεγάλη θέση στη κουζίνα τους καθώς δεν υπήρχε μπουφές χωρίς ρύζι.

Τέλος πατάτες βραστές με άσπρη σάλτσα για τη οποία δεν θυμάμαι και πολλά. Θυμάμαι μόνο ότι οι πατάτες δεν είχαν παραβραστεί και κρατούσαν.

Αυτά σαν πρώτη επαφή. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω λίγο παραπάνω σε άλλη ανάρτηση με τη εμπειρία αυτή!            

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Fataoyl σε διακοπές- Ιστορική αναδρομή


Μια και είμαστε σε περίοδο διακοπών δε θα μπορούσα εγώ να μη κάνω και εγώ τις παραδοσιακές Αυγουστιάτικες διακοπές μου. Για αυτό το λόγο δεν ανανεώθηκε το ιστολόγιο. Βέβαια θα επανέλθω σε λίγο καιρό με εκπλήξεις καθώς η κουζίνα που δοκίμασα είναι κάτι το ξεχωριστό. Θα βγω λίγο εκτός θέματος από το θέμα του σουβλακίου.

Βέβαια μία και χαλαρώνω μπορώ να διαβάσω κάποια πραγματάκια για την ιστορία του σουβλακίου. Έτσι λοιπόν διάβασα ότι υπάρχουν αναφορές για σουβλάκια στα ομηρικά έπη καθώς ο Αχιλλέας ψήνει κομμάτια κρέας στη θράκα. Επίσης υπήρχε σαν έδεσμα το ¨Κάνδαυλος¨ όπου ήταν κομμάτια κρέας σερβιρισμένα με πίτα τυρί άνηθο και κάποιο είδος ζουμιού.

Στη δεκαετία του 1940 άρχισε να γίνετε ευρέως γνωστό στις λεγόμενες προσφυγικές γειτονιές καθώς οι Κωνσταντοπουλίτες άρχισαν και διέδιδαν το γνωστό σε όλους μας πολίτικο κεμπάπ με πίτα.

Αυτά τα ολίγα για την ώρα καθώς το μαγαζί είναι ακόμα κλειστό λόγω διακοπών!!